‘Als je iets met de prostitutie te maken hebt, wil je dat het liefst geheim houden’

Na een lange relatie besloot Janneke* op haar 21e dat ze de prostitutie in wilde. Ze raakte al op jonge leeftijd geïnteresseerd in het vak: ‘’Sommigen meiden willen van kinds af aan kapper worden, ik wilde altijd al de prostitutie in.’’ Ondertussen werkt Janneke al vier jaar met veel plezier in de seksindustrie. Ze wil haar verhaal delen om het taboe wat op het ’prostitué zijn’ ligt te doorbreken en anderen meiden te helpen.

Bij prostitués denken de meeste mensen aan meisjes met pornoblonde haren, grote nepborsten, opgespoten lippen en een laag IQ. Janneke is een totaal andere verschijning: een smal meisje met bruine krulletjes die de universiteit heeft afgerond. Parttime klust Janneke bij als prostitué. Je ziet dat ze houdt van haar werk; ze vertelt gepassioneerd over haar baan met een grote, niet-opgespoten glimlach op haar gezicht.

Wanneer besloot je om de prostitutie in te gaan?

‘’De prostitutie was iets wat mij altijd al fascineerde, ik weet niet zo goed waardoor. Er is geen specifieke gebeurtenis geweest die mijn interesse en fascinatie heeft aangewakkerd. We hadden vroeger wel een seksshop in de stad, ik ben daar een keer binnengelopen en vond alles interessant. Misschien heeft dat een kleine rol gespeeld. Op een bepaald moment in mijn leven dacht ik: ‘als ik ooit in de prostitutie wil, is dit het moment’. Ik kwam net uit een relatie en was 21 jaar, wat ik de ideale leeftijd vond om in de prostitutie te gaan. Ik vond via-via een high class escortbureau waar je een try-out kon doen, je zat dus nog nergens aan vast. Nadat ik hen benaderd had, mocht ik op gesprek komen. De volgende avond had ik een afspraak met een klant.’’

Wat is een high class escortbureau?

‘’Bij high class escortbureau werken dames die minimaal op hbo-niveau opgeleid zijn en een bepaalde klasse uitstralen. Deze klasse stralen ze onder andere uit door hun kleding; ze dragen mooie lingerie, bijpassende kousen, een nette jurk en hakken. Broeken, ordinair-korte jurkjes en te diepe decolletés zijn bij ons bureau verboden, ik weet niet of dat bij andere bureaus ook is. Behalve als een klant dit juist graag wil zien; dan maken we natuurlijk een uitzondering.‘’

Vond je het niet heftig om zo snel een afspraakje te hebben?

‘’Als het afspraakje pas na een week of na een maand was gepland, was het nog steeds heftig; het is je allereerste afspraakje. Ik vond het juist fijn dat ik niet veel tijd had om erover na te denken. Na mijn eerste keer mocht ik nog twee proefafspraakjes maken, of ik kon besluiten om er mee te stoppen. Het eerste afspraakje voelde goed; het was leuk en ging me makkelijk af.’’

Zou je kunnen omschrijven hoe je eerste afspraakje verliep?

‘’Ik was niet super zenuwachtig. Natuurlijk vond ik het wel spannend en was ik benieuwd, maar het voelde voor mij alsof ik voor het eerst met iemand op date ging. De man kwam me met de auto ophalen op het station, vervolgens zijn we naar zijn kantoor gereden. Ons afspraakje moest namelijk in het geheim plaatsvinden; hij was getrouwd en had kinderen. Het was een Aziatische man van eind 40. Het was een saaie man die snel tevreden was en niet veel praatte. Ik zou in het dagelijks leven nooit op hem kunnen vallen. We hebben eerst een beetje gevoeld en gemasseerd, daarna hadden we seks. De seks was heel basic; hij vroeg niet om gekke standjes en had geen rare verlangens. Omdat alles zo basic was, dacht ik achteraf: ‘Is dit het nou?’. Na de seks keken we nog een film en hebben we nog even liggen slapen.’’

Voelde je je niet schuldig? Je klant had een vrouw en kinderen thuis zitten.

‘’Nee, dat iemand vreemdgaat is niet mijn verantwoordelijkheid. Ik doe gewoon mijn werk.’’

Hoe ging het na de proefafspraakjes verder?

‘’Ik ben na wat try-outafspraakjes officieel aan de slag gegaan voor het escortbureau, ik was toen 21 jaar. Ik ben na drie maanden weer weggegaan bij het high class escortbureau. Ik ben toen bij een privéhuis gaan werken, hier heb ik 1 jaar gewerkt. Na dat jaar ben ik voor mijn studie verhuisd naar België, ik was toen 23 jaar. Ik ben in België bij een sugar daddy datingbureau gegaan omdat daar bijna geen privéhuizen zijn, maar het komt ongeveer op hetzelfde neer. Ik heb hier iets meer dan ’n jaar gewerkt. Na dat jaar heb ik nog even in een nachtclub gewerkt, maar dat was niks voor mij. Toen ben ik bij een ander escortbureau gaan werken, maar daar ben ik ook weer snel gestopt; ik kreeg een relatie. Die relatie duurde 1 jaar, in dat jaar heb ik niet als prostitué gewerkt. Toen ging mijn relatie uit en ben ik weer terug naar Nederland gegaan. Ik heb mijn werk bij het privéhuis meteen weer opgepakt. Ik ben nu 25, en werk nog steeds met veel plezier in de prostitutie.’’

Waarom ben je zo snel bij het escortbureau weggegaan?

‘’De werktijden waren te flexibel; ik was heel erg afhankelijk van de beschikbaarheid van mijn klanten. Als er in vier weken tijd maar één man belde voor een afspraakje waar ik niet op de gewenste tijd kon zijn, dan had ik gewoon pech. In mijn beschikbare weken hield ik mijn weekenden vrij voor afspraakjes, zo kon ik elk moment gebeld worden door een man. Soms zat ik weekenden thuis waarin ik geen een keer gebeld werd, dat is dan wel een tegenvaller. Daarnaast is het fijn om zeker te weten dat ik geld ga verdienen, door deze flexibiliteit was ik hier nooit zeker van. Als ik vier weken geen afspraakjes had, dan verdiende ik vier weken niks. Dat vond ik erg lastig. In het privéhuis had ik zekerheid. Als ik bijvoorbeeld op zaterdag ingepland stond, dan wist ik zeker dat ik een afspraakje kreeg. Ik wist nog steeds niet zeker hoeveel ik op een dag ging verdienen, omdat ik de ene dag meer afspraakjes had dan de andere, maar ik wist wel zeker dat ik écht iets zou verdienen. Dat vond ik een stuk fijner, daarom ben ik bij een privéhuis gaan werken.’’

Wat is een privéhuis?

‘’Een privéhuis is een bordeel zonder de welbekende, grote ramen. Klanten komen in het bordeel binnen, de prostitués stellen zich voor en de klant gaat met de gekozen vrouw naar een privékamer.’’

Werk je in je eigen woonplaats of juist verder weg?

‘’Het privéhuis is ongeveer een uurtje rijden bij mij vandaan. In de stad waar ik woon hebben ze geen privéhuis. Als we die wel hadden, weet ik niet zeker of ik daar wel zou willen werken. Ik denk dat ik dan bang zou zijn om herkend te worden, dat wil ik niet.’’

Ben je altijd open geweest over je beroep?

‘’Niet naar iedereen. Mijn goede vrienden en vriendinnen weten het allemaal, zij vinden het oké. Ze kennen mij en weten dat de prostitutie echt iets voor mij is, daarom accepteren ze het. Mijn ouders weten het niet, ik wil ook niet dat ze het weten. Ik denk dat zij het niet zullen begrijpen, zij zouden denken dat ik iets doe waar ik later spijt van krijg. Ik heb wel eens met mijn moeder gepraat over de prostitutie. Zij vindt dat er iets mis is gegaan in de opvoeding van meisjes die in de prostitutie werken.’’

Wat denken je ouders dat je voor werk doet?

‘’Ze weten dat ik in de zorg werk en dat ik verschillende bijbaantjes heb. Ze weten alleen niet goed wat voor bijbaantjes ik heb en hoeveel ik daarmee verdien. Toen ik net begon in de seksindustrie was prostitué mijn enige baan, ik was toen nog student. Ik vertelde mijn ouders soms dat ik ging oppassen. Soms ging ik dan echt oppassen, maar ik had ook erg vaak een afspraakje. Ik hoef gelukkig bijna nooit een smoes te verzinnen, omdat mijn ouders niet in de buurt wonen. Hierdoor zullen ze niet spontaan op bezoek komen, en kunnen ze mij niet makkelijk controleren. Als ik ze vertel dat ik bij een vriendin ben, hebben ze geen reden om te denken dat ik lieg. Ik weet heel goed wie ik wel kan vertrouwen en wie niet, daarom weten alleen mijn beste vrienden het. Zij zullen mij nooit verraden. Ikzelf zou nooit mijn mond in het bijzijn van mijn ouders voorbij praten, omdat ik daar zo erg in getraind ben. Soms vind ik het wel lastig; ik wil graag het taboe op de prostitutie doorbreken. Als er door een groep met mensen die ik niet goed ken negatief wordt gepraat over de prostitutie, zou ik ze het liefst vertellen over mijn werk als prostitué. Ik moet mezelf dan echt inhouden.’’

Ben je bang voor de reacties van mensen die het nog niet weten?

‘’Ja, mensen die ik niet goed ken weten niet dat ik prostitué ben. Ik ben er niet heel open over, omdat ik weet dat het een taboe is.’’

Waarom zou het zo’n groot taboe zijn?

‘’Ik denk dat het heel erg voortkomt uit onwetendheid. Iedereen heeft heel snel een oordeel klaar, daarom zijn prostitués niet open over hun baan. Mensen zeggen dat het werk vies en raar is, of dat prostitués een ‘steekje los hebben zitten’. Men vindt het not done om iets te maken te hebben met de prostitutie. Prostitués worden behandeld als een minderheidsgroep, ze worden gediscrimineerd en er wordt gemeen tegen ze gedaan. Daarom is het niet iets waar je mee te koop loopt.’’

Wat is er dan juist zo fijn of leuk aan je werk?

‘’Ik vind het heel leuk om iemand een tevreden gevoel te geven. Daarnaast houd ik van de spanning; ik weet niet met wie ik seks ga hebben, dat vind ik interessant. Veel mensen zullen dat ordinair vinden, maar het is iets dat mij aantrekt. Ik heb niet alleen maar seks met mijn klanten. Het is ook een soort hulpverlening; er komen klanten die hun kleren aanhouden en met mij willen praten. Ik weet van veel klanten persoonlijke dingen omdat ze mij in vertrouwen nemen. Hierdoor heb ik een speciale band met ze.’’

Dus prostitué zijn bestaat uit meer dan alleen seks?

‘’Er zit zoveel meer achter. De klanten die je krijgt zijn vaak op zoek naar intimiteit. Ze missen op de een of andere manier iets in hun leven. Je hebt niet alleen seks, je bent ook een luisterend oor voor ze.’’

Als je wordt uitgemaakt voor ‘hoer’ of ‘slet’, word je afgebeeld als iets slechts. Komen die scheldwoorden daarom extra hard aan voor jou?

‘’Mensen die van mijn werk afweten hebben mij nog nooit zo genoemd, dus dat is fijn. Als iemand me zo noemt, voel ik me daar echt niet door aangesproken. De scheldwoorden ‘hoer’ en ‘slet’ hebben zo’n negatieve lading, terwijl ik niet in zie waarom het iets negatiefs moet zijn. Mensen zijn seksuele wezens, ik maak daar gebruik van en geniet ervan.’’

Geniet je zelf echt van de seks die je als prostitué hebt?

‘’Ik geniet meestal wel van de seks, maar ik ben meer bezig met de klant. Hij moet er van genieten, dat is het belangrijkste. Ik heb natuurlijk niet altijd goede seks op mijn werk, maar dan doe ik gewoon alsof ik geniet. Ik hou van seks, dus je moet iets heel erg verkeerd doen om het voor mij niet goed te doen. In mijn vrije tijd geniet ik wel meer van de seks, omdat ik dan seks heb met iemand die ik leuk of aantrekkelijk vind. Doordat ik op mijn werk gewend ben om iemand anders te laten genieten, ben ik in mijn vrije tijd ook meer bezig met de ander. Ik kan dat maar moeilijk loslaten.’’

Wat haal je voor jezelf nog meer uit je werk als prostitué?

‘’Ik verdien er veel geld mee. Na een dag werken in het privéhuis kom ik met minstens 250 euro huis. Reken maar eens uit wat je dan minstens verdient na een week werken.’’

Schaam je jezelf voor je beroep?

‘’Nee. Ik doe iets wat ik leuk vind en ik ben er goed in, waarom zou ik me er dan voor schamen?’’

Waaruit blijkt dan dat je goed bent in je werk?

‘’Mijn klanten zijn tevreden en komen vaker terug. Dat is voor mij een teken dat ik het goed gedaan heb. Ik weet van mezelf ook dat ik een goede prostitué ben. Ik werk als psycholoog, daarom ben ik voor mijn klanten een goede luisteraar, en ik werk als seksuoloog, dus ik weet ook goed hoe ik me in bed moet gedragen.’’

Hoe kunnen we het taboe ‘prostitutie’ van tafel vegen?

‘’Misschien door meer informatie over de prostitutie aan te bieden. Veel mensen weten te weinig van de prostitutie om er een oordeel over te hebben, ze hebben een verkeerd beeld. Ik doe meer soa-testen dan welk persoon dan ook, er wordt altijd een condoom gebruikt; er is niks vies aan. Ik ben ook maar een persoon, ik heb de universiteit afgerond. Mijn collega’s en ik zijn hele normale vrouwen, veel mensen weten dat niet. Sommige vrouwen hebben zelfs een gezin buiten hun baan als prostitué. Er wordt nu bijna niet over de prostitutie gepraat; klanten zeggen er niets over, dus prostitués ook niet. Als je iets met de prostitutie te maken hebt, wil je dat het liefst geheim houden. Ik zou willen dat we er normaal over kunnen praten. Ik hoop dat het taboe ooit verdwijnt.’’

Zijn echt alle prostitués normale vrouwen?

‘’Wat is normaal? Wanneer ben je ‘niet normaal’? De ene heeft misschien wel een moeilijk verleden met alcohol en drugs achter de rug, de ander niet. Jouw buurvrouw kan ook een moeilijk verleden hebben gehad, maar dat zegt nog niks over haar als persoon. In de prostitutie zitten misschien wat meer mensen met geldnood, omdat het een makkelijke manier van geld verdienen is, maar mensen met geldnood heb je overal. Niet alleen in de prostitutie, maar ook bij de supermarkt, de groenteboer en de bakker. Elke prostitué is anders, het zijn allemaal verschillende vrouwen. We zijn niet allemaal jonge, blonde, laagopgeleide meiden met nepborsten. Het enige wat wij samen delen is de liefde voor ons beroep. Als je het werk van een prostitué verschrikkelijk vindt, houd je het namelijk echt niet vol. We vinden het allemaal leuk en spannend om te doen, dat bindt ons.’’

Je wilt dat het taboe verdwijnt, maar je praat er zelf ook niet over. Waarom doe je dat dan niet?

‘’Ik denk dat het elkaar in stand houdt. Ik praat er niet over omdat het een taboe is, en het is een taboe omdat ik er niet over praat.’’

Denk je niet dat je in je eentje al een groot verschil kan maken?

‘’Nee. Niet iedereen is hetzelfde; de ene is oud en de ander jong, de ene doet dit fulltime en de ander maar een paar keer per week. Ik kan niet voor iedereen spreken, omdat iedereen op zijn of haar eigen manier in het beroep staat. Ik denk wel dat ik als prostitué een soort standpunt inneem; ik doe iets wat ik leuk vind, terwijl andere mensen het raar vinden. Daar probeer ik me niks van aan te trekken.’’

Wat zou jij jouw mede-prostitués mee willen geven om het taboe te doorbreken?

‘’Ik zou ze willen zeggen dat ze zich niks moeten aantrekken van wat andere mensen zeggen of denken. Als jij graag prostitué wil zijn, dan moet je dat doen; het is jouw leven. Je moet je wel voorbereiden op de negatieve reacties die je van je omgeving kan krijgen. Zij zullen de liefde voor ons vak niet snel begrijpen, omdat ze te weinig over de prostitutie weten. Je doet het graag, je vindt het leuk om te doen; waarom zou je het dan laten verpesten door de mening van anderen?

Wil je voor altijd in de prostitutie blijven werken?

‘’Nee. Als ik een vriend krijg, stop ik. Ik zou het wel eerlijk vertellen; hij heeft waarschijnlijk ook met andere mensen seks gehad voordat hij iets met mij kreeg. Het werken als prostitué is best wel een ding en wordt gezien als iets groots, dus ik zou het niet kunnen verzwijgen.’’

*In verband met privacy-omstandigheden is de naam in dit verhaal gefingeerd.